به گزارش آناک پرس /واسطه گران که حلقه تنگی را برای خود تشکیل داده و اعتبار را از سایر حلقه های تامین زنجیره سلب کرده اند بدون هیچ سرمایه‌گذاری و هیچ‌گونه زحمتی از دسترنج کشاورزان و جیب مصرف‌کنندگان سود‌های کلان می‌برند. افزایش ناگهانی محصولات کشاورزی در بازار گواه این واقعیت است. پدیده شوم دلالی موضوع […]
به گزارش آناک پرس /واسطه گران که حلقه تنگی را برای خود تشکیل داده و اعتبار را از سایر حلقه های تامین زنجیره سلب کرده اند بدون هیچ سرمایه‌گذاری و هیچ‌گونه زحمتی از دسترنج کشاورزان و جیب مصرف‌کنندگان سود‌های کلان می‌برند. افزایش ناگهانی محصولات کشاورزی در بازار گواه این واقعیت است. پدیده شوم دلالی موضوع نوظهوری نیست ولی این اقدام قصد تیشه به ریشه زدن را دارد.
سالهاست که کشاورز تاوان ضرر و زیان را خودش به تنهایی پرداخت می کند به طوری که دیگر ناله ای برای فریاد زدن ندارد. بخش کشاورزی همواره در تلاطم قرار داشته تا جایی که طعم شیرینی خودکفایی و تلخی وابستگی را بارها چشیده است ولی با این فراز و نشیب ها همچنان پیش تاز برای به عرصه کشاندن صنعت قوی و پویای خود در اقتصاد کشور است.
با این وجود کشاورز با سختی فراوان در کار می خواهد نظاره گر به بار نشستن فعالیت خود باشد ولی متاسفانه هستند کسانی که بدون هیچ دغدغه خاطری ثمره اصلی این تلاش را دردست دارند وبی تردید به دنبال جذب مابقی این سرمایه ها می باشند .
کشاورز با تولید محصولات می تواند بازار را به یک تعادل توزیع و قیمت برساند این ثبات علیرغم تلاش های مسوولان در حال حاضر بی نتیجه مانده است. این گروه خاص همواره در تلاشند که بر ای تصاحب سرمایه های بیشتر، بازار را از حالت تعادل خارج و به سوی بی ثباتی سوق دهند. هر چند وقت یکبار شاهد افزایش قیمت محصولات کشاورزی در سطح بازار می باشیم که با استناد به منابع توزیع در می یابیم که این جهش قیمت از سوی کشاورز و یا متولیان نیست بلکه افراد حاضردراین حلقه باز هم نیازمند سرمایه بیشتر است که با لطمه زدن به دسترنج کشاورز و جیب مردم می توانند به راحتی تامین کنند. سودهایی که دلالان از محصولات کشاورزی می‌برند قابل محاسبه نیست؛ که این موضوع هم مصرف‌کننده و هم تولید‌کننده را متضرر کرده است.
برای کاهش این ضرر و زیان باید نگرش ها را در خصوص شبکه توزیع تغییر داد .چند سالی است که کارشناسان پیشنهاداتی را برای اصلاح شبکه توزیع ارایه داده اند و معتقدند شبکه ای که در حال حاضر در ساختار نظام بهره وری وجود دارد باید دگرگون شود ،چراکه در این حالت فعلی دلالان سود جو منافذی را برای منفعت بیشتر خود از این تولیدات در نظر گرفته اند. بنا به نظر مسئولان اصلاح چنین شبکه ای زمان‌بر و هزینه‌بر است ولی به هر حال باید از جایی شروع شود.
در حال حاضر مدیریت بازار، مدیریتی ناکارآمد شده است. تعامل ضعیف تشکل ها و تعاونی ها در شبکه توزیع یکی از مشکلاتی است که با توجه به اهمیت موضوع زیاد به آن پرداخته نشده است. سته بندی محصولات تولیدی کشاورز توانست قدمی برای مهار این معضل بردارد ولی این میزان برای کشاورزی ایران کافی نیست .کشاورز به دلیل عدم جای مناسب برای ذخیره سازی تولیدات خود و همچنین نبود امکانات کافی برای عرضه محصولاتش به بازار ناچار دست به سوی این واسطه گران سود جو دراز کرده و درخواست کمک دارد در صورتی که می تواند بدون هیچ توقعی نیاز خود را به وجود تعاونی ها و تشکل های مربوط رفع سازد. پدیده شوم دلالی موضوع نوظهوری نیست ولی این اقدام قصد تیشه به ریشه زدن را دارد و اینجاست که با تدبیر به موقع می توان از سوداگری این افراد جلوگیری کرد.
مسئولان به تنهایی نمی توانند در برابر این سرکشی ایستادگی کنند اینجاست که با حضور تشکل هایی از جنس کشاورز می تواند موانعی را در برابر چنین سودجویی هایی ایجاد کرد. فعالیت تعاونی ها و تشکل ها خود می تواند راهگشایی برای عرضه صحیح و عادلانه محصولات کشاورزی و از سوی دیگر سدّی در برابر نفوذ دلالان به این بخش باشد چراکه هر سودی هم که قرار است از توزیع محصولات کشاورزی بدست بیابد قطعا به کشاورز می رسد تا دلال …
– امیرمسعود طایفه سلطانخانی
