به گزارش آناک پرس / ایران با توجه به اقلیمهای متنوعی که دارد میتواند در برخی از محصولات کشاورزی مزیت صادرات داشته باشد. صادرات کشاورزی نیازمند شناسایی بازارهای هدف و مشخص ساختن نوع محصول برای این بازارهاست. تولیدکنندگان محصولات کشاورزی باید بر اساس نیاز بازارهای هدف صادراتی اقدام به تولید کنند و متاسفانه چنین رویکردی […]
به گزارش آناک پرس / ایران با توجه به اقلیمهای متنوعی که دارد میتواند در برخی از محصولات کشاورزی مزیت صادرات داشته باشد.
صادرات کشاورزی نیازمند شناسایی بازارهای هدف و مشخص ساختن نوع محصول برای این بازارهاست.
تولیدکنندگان محصولات کشاورزی باید بر اساس نیاز بازارهای هدف صادراتی اقدام به تولید کنند و متاسفانه چنین رویکردی در بخش کشاورزی مشاهده نمیشود.
روند صعودی تقاضای مواد غذایی اهتمام و انگیزه افزایش عرضه را نیز درپی خواهد داشت.
افزایش عرضه و تقاضای محصولات غذایی دلیلی برای رونق بخش کشاورزی و در نتیجه افزایش سهم این بخش در اقتصاد کشور است.
شرایط کنونی برای تولید صادراتمحور مهیا نیست، زیرا قیمت تمامشده کالای ایرانی نسبت به رقبای خارجی بالاتر است و این مهم به دلیل نرخ بالای سود بانکی، نرخ بیمه تأمین اجتماعی و سایر هزینههاست.
علیرغم مشکلات اقتصادی فراگیر و حاکم بر عرضه جهانی، چشم انداز بازار محصولات کشاورزی مثبت بوده و تقاضای جهانی برای محصولات غذایی افزایش چشمگیری داشته است.
پراکندگی کشاورزی از نظر جغرافیایی بر ارزش و اهمیت آن در اقتصادهای محلّی و منطقه ای می افزاید.
کشاورزی همواره سهم قابل توجهّی از نرخ اشتغال کشور را به خود اختصاص داده است.
سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی و روند نزولی و یا صعودی آن در اقتصاد کشور اثرگذار است.
ضرورت توجه به تولید داخلی با در نظر گرفتن تحلیل رابطه آن با صادرات غیرنفتی، اهمیتی مضاعف در اقصاد مقاومتی می یابد.
در شرایط اقتصادی کشور تنها راه خروج از رکود غیر تورمی تولیدات صادرات محور است.
توجه به تولید داخلی موجب رونق یافتن تولید داخلی شده و فضایی رقابتی تُر برای تولیدات ایجاد خواهد شد.تولیدکنندگان با افزایش کیفیّت محصولات و یا با کاهش قیمت سعی در به دست آوردن سود بیشتر دارند.
افزایش تولید داخلی ضمن افزایش صادرات با فعال شدن افراد در زمینه های بسته بندی، حمل و نقل، تبلیغات و… داشته و اثری مستقیم در افزایش اشتغال دارد. در صورت تداوم با در نظر گرفتن تنوّع محصول، صادرات نیز افزایش می یابد.
افزایش تقاضا از جانب بازارهای داخلی و یا خارجی موجب تشویق تولیدکنندگان و تولید محصولات بیشتر می شود.
برای توسعه صادرات باید فرایند زمانبر بودن بخشهای مختلف حذف شده و از تکنولوژیهای جدید برای خلق فرصتهای مناسب استفاده شود.
با افزایش تقاضا تولیدکنندگان از ظرفیت های تولید موجود نظیر نیروی کار، سرمایه زمین و… استفاده بهینه تَری دارند.
ظرفیت تولید در کشور بیش از نیاز داخل است و نیاز کشور با همین سقف تولید نیز محقق میشود.
اگر بخواهیم برای مابقی نیروها شغل ایجاد کنیم باید به سمت صادرات حرکت کرد و مزارع و صنایع مخصوص صادرات داشته باشیم و کالای تولیدی آنها را به بازارهای جهانی صادر کنیم.
برای توسعه صادرات محصولات کشاورزی ابتدا باید فرهنگ صادرات در جامعه نهادینه شود و به طور حتم برای افزایش صادرات، باید کیفیت محصولات را افزایش داد.
تولید محصولات با رویکرد صادرات محور و توجه به بازارپسندی و تطبیق محصولات تولیدی با سلیقه و ذائقه مصرف کننده ضروری است و به توسعه و پایداری تولید در این بخش میانجامد.
وجود نیروی متخصص کارآمد و ارزانقیمت و وجود منابع انرژی ارزانقیمت و مواد اولیه میتواند در راه رسیدن به این هدف والا بسیار مفید باشد.
هر کشوری که بخواهد روی پای خود بایستد باید تولیدات داخلی خود را در عرصه بین الملل به رقابت بگذارد تا به هدف اصلی خود برسد و این همه جز با صادرات پایدار میسر نمیشود، گرچه صادرات و توسعه اقتصادی مبتنی بر صادرات در هر کشوری به مجموعه رویکردها، قوانین و برنامه ریزی توسعه صادرات آن کشور وابسته است، اما چگونگی اجرای قوانین صادراتی به مراتب نقش مهم تری دارد.
حضور کالاهای ساخت یک کشور در بازار جهانی و در فضای اقتصاد بینالمللی از مهم ترین عوامل توسعه است. در این میان نقش صادرات به اندازهای مهم است که بسیاری از کارشناسان، صادرات را تنها مسیر موفق منتهی به توسعه اقتصادی یک کشور در بازار جهانی میدانند. از دیگر سو، امروزه با گستردگی فناوری اطلاعات در حوزه صادرات و تسهیلاتی که توسط کشورهای مختلف در اختیار صادرکنندگان قرار میگیرد، شاهد کثرت کالاهای صادراتی و رقابت در حوزه صادرات در عرصه جهانی هستیم.
با توسعه بازارها، رواج فناوریهای برتر، گسترش روزافزون تجارت و ایجاد رقابت در حفظ بازارهای صادراتی، سرعت و کیفیت عرضه کالا در بازارهای جهانی از مهمترین عوامل موفقیت و حضور موثر صادرکنندگان یک کشور است، و هرچه سرعت و کیفیت صادرات با توجه به ظرفیتهای داخلی تولید در یک کشور مطلوب تر باشد، رتبه آن کشور در بازارهای بینالمللی نیز بهتر خواهد بود.
یادداشت از: امیر مسعود طایفه سلطانخانی