شایسته شان انسان نیست تمایل به جنگیدن! مگر در مقام دفاع… جنگ بین انسانها اصولا نباید باشد چه بین دو نفر ، چه چند نفر و چندین نفر ! کاش به جای هزینه کردن در ساختِ مخرب های مضر زندگی بشر -به هرشکل و عنوان- روی مهر پروری هزینه میکردیم. جنگیدن بر سر سود -به […]
شایسته شان انسان نیست تمایل به جنگیدن!
مگر در مقام دفاع…
جنگ بین انسانها اصولا نباید باشد چه بین دو نفر ،
چه چند نفر و چندین نفر !
کاش به جای هزینه کردن در ساختِ مخرب های مضر زندگی بشر -به هرشکل و عنوان-
روی مهر پروری هزینه میکردیم.
جنگیدن بر سر سود -به قیمت زیان دیگری-سزاوار انسان نیست.
یک مَثل مِلی میگوید: برنده شو =برنده کن
مِثل توصیه دین مقدس به برابری و برادری …
چه بلایی بر سر انسانیت آمده
که در پی سود خویش ، حتی گاهی راضی به مرگ دیگری هستیم؟!
حتی هستند جنایتکارانی از نوع انسان که به کودک خویش عشق میورزند
در حالیکه مرگ کودکان دیگر در دلشان هیچ تاثیری از غم ندارد!!!!
چگونه ممکن است؟! مهر در محدوده ای مخصوص؟؟؟!!!
آیا این خودخواهی نیست؟!
این احساسات فقط برازنده تفکرات شیطانی است.
همه کودکان دنیا …کودک من هستند
همه خواهران دنیا خواهران من
و همچنین همه برادران و مادران و پدران و …
همه انسانها یکپارچه کامل از اولین الگوی بشر
همه شبیه آدمیم…
شبیه به یک نوع از آفرینش
با دو دست و دو پا و دو چشم و یک سر …
…
دیدیم که کابوس کرونا هیچ تفاوتی قائل نشد
نه به نژاد ها
نه به مقام ها و موقعیت ها
نه به دین ها و مذهب ها
حتی از مرزها گذشت
یکپارچه عالم را درهم نوردید…
راضی شدن به رنج و محنت دیگران
در هر ملیت و مذهبی که باشد نشان از عدم انسان بودن آدم هاست.
به همدیگر رحم کنیم
نسبت به همنوعان مهربان باشیم
بگذاریم خدا خوشش بیاید از اینکه ما را آفرید.
به خود آییم،
قبل از اینکه این زندگیِ موقت را به مقصد محشر ترک کنیم
“هیچ مذهبی ما را به بهشت نخواهد برد اگر انسان نباشیم”
...
کاش این شعر شود زمزمه زندگی ها:
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضو ها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
✍ حبیبه محمدی
-فعال فرهنگی و اجتماعی –
